Κατοίκιση και κατοικία

Η πραγματική εικόνα -σημείο αναφοράς, υπόβαθρο και φόντο- στην οποία ουσιαστικά αναφέρεται η παρούσα έρευνα είναι η εικόνα των τόπων σε κρίση στην πόλη: οι γειτονιές σε κρίση, οι υποβαθμισμένες, οι λαϊκές, οι αποκλεισμένες γειτονιές, οι χώροι αποκλεισμού και οι χώροι των αποκλεισμένων της πόλης. Ακριβώς με φόντο τους τόπους σε κρίση των πόλεων, οι οποίοι συνεχίζουν να παράγονται και να αναπαράγονται, αποκτά ιδιαίτερη σημασία σήμερα η κατανόηση της πεισματικής επιβίωσης του μοντέλου κατοίκισης και κατοικίας, το οποίο ξεκινά να κατασκευάζεται στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και ολοκληρώνεται περίπου στα 1930. Μέσα από ποιες διαδικασίες παράγεται, κατασκευάζεται κοινωνικά, νομιμοποιείται, εγκαθίσταται, επιβιώνει και αναπαράγεται αυτό το μοντέλο, παρ΄ όλη τη σύγκρουσή του με τα νέα δεδομένα που μας κατακλύζουν στο ξεκίνημα του 21ου αιώνα; Γιατί ακόμα και σήμερα, στη μεταβατική φάση την οποία διανύουμε, το ίδιο μοντέλο συνεχίζει να προσδιορίζει την καθημερινή ζωή ενός μεγάλου αριθμού ανθρώπων, να οργανώνει τον ιδιωτικό χώρο της κατοικίας αλλά και τους χώρους κατοίκισης στην πόλη γενικότερα; Στα παραπάνω βασικά ερωτήματα έρχεται να απαντήσει το βιβλίο αυτό, καρπός πολυετούς έρευνας της συγγραφέως, η οποία ακολουθεί μια διαφορετική προσέγγιση εξετάζοντας τα μοντέλα κατοίκισης και κατοικίας στον αστικό χώρο ως ένα σύνθετο φαινόμενο: κοινωνικό, οικονομικό, πολιτισμικό και αρχιτεκτονικό.