Ο Κάρολος Κουν και το Θέατρο Τέχνης

"Αποφασίσαμε να ιδρύσουμε το Θέατρο Τέχνης από την ανάγκη της δημιουργίας ενός θεάτρου συνόλου. Μια ομάδα που θα 'χε μάθει να σκέφτεται και να εργάζεται με ψυχική και οργανική ενότητα. Μια ομάδα ειδικά εκπαιδευμένη κι υποταγμένη σε μια νέα διδασκαλία θεατρικής έκφρασης που θα διαμορφωνόταν μέσα στο χρόνο για να εξυπηρετήσει, όσο γίνεται καλύτερα, έργα θεατρικά, αποκαλυπτικά και για τους ερμηνευτές και για το κοινό. Η δημιουργία ενός θεάτρου έξω από το εμπορικό κύκλωμα, ενός θεάτρου αδέσμευτου από επιχειρηματία, απαλλαγμένο από βεντετισμούς, ανένδοτο σε καλλιτεχνικούς συμβιβασμούς." Κάρολος ΚουνΤο κείμενο αυτού του βιβλίου μού παραδόθηκε από τον επιστήθιο φίλο μου, καθηγητή της Γαλλικής και Συγκριτικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Connecticut, Roger Celestin τον Ιούνιο του 2000, επτά χρόνια μετά τον αδόκητο θάνατο του συγγραφέα σε ηλικία σαράντα τριών ετών. Αποτέλεσε διδακτορική διατριβή η οποία υποβλήθηκε στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και απέσπασε τιμητική διάκριση. Με δεδομένη την απήχηση που έχουν και στο ευρύ κοινό οι παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης, ακόμη και χωρίς την καταλυτική παρουσία του Ιδρυτή του και με αφορμή τη διπλή επέτειο (70 χρόνια από την ίδρυση και 10 από τον θάνατο του Κουν) που γιορτάστηκε πρόσφατα, σκεφτήκαμε ότι δεν θα ήταν άνευ νοήματος η έκδοση αυτού του χρονικού το οποίο συνοψίζει την εβδομηντάχρονη πορεία ενός θεατρικού οργανισμού που έδρασε έξω από τα καθιερωμένα της εμπορικής θεατρικής πραγματικότητας στον τόπο μας. Το χρονικό δεν απευθύνεται στους μυημένους θεατές αλλά σε όλους εκείνους που παρακολούθησαν τις ιστορικές, πλέον, εμπνευσμένες σκηνοθετικές δημιουργίες του Δασκάλου. Το ΕΛΙΑ ανέλαβε προθύμως το εγχείρημα κα υποστήριξε την έκδοση κατά πάσαν έννοια, ενώ από το πλούσιο φωτογραφικό του αρχείο επελέγη το εικαστικό υλικό που κοσμεί το ανά χείρας βιβλίο. [...] Μαρία Καϊρη (από το σημείωμα της επιμελήτριας)