η ά-Φθονη Λιτότητα

Η συμβολή θεάσεων ενός έργου Τέχνης από διαφορετικές θέσεις και με διαφορετικό εξοπλισμό από μοναδικούς, άρα διαφορετικούς παρατηρητές-μελετητές, κατορθώνει μία ευρύτερη θέαση, ένα μοναδικό πανόραμα, μέσω του οποίου η απόσταση από την αντικειμενικότητα μειώνεται εκθετικά. Στο Δέλτα του ποταμού, τα ιζήματα κρατάνε στοιχεία φερμένα με το νερό όλων των παραποτάμων, γι’ αυτό και οι προσχώσεις χαρακτηρίζονται από το λεκτικό τρίγωνο: ευφορία, ποικιλότητα, αφθονία.Κατ’ εφαρμογήν του παραπάνω σκεπτικού όχι μόνο σε ένα έργο Τέχνης αλλά σε ένα χιλιάδων σελίδων ποιητικό, θεατρικό και κριτικό corpus, δεκαοκτώ (μαζί με την Εισαγωγή) επιμέρους επιλεγμένα ψηφιδωτά κριτικής αποτίμησης του έργου του δρ Κωνσταντίνου Μπούρα, γίνονται ψηφίδες και συνθέτουν το παρόν χάρτινο ψηφιδωτό, το οποίο με τη σειρά του προσθέτει μία ομαδικής δημιουργίας ψηφίδα στο χαοτικό δάπεδο της Τέχνης.Πρόσβαση; Μέσω του βιβλίου, ιδίοις όμμασι, ιδίαις χερσίν.