Τα πλωτά νησιά. Πέρα απ' τα πλωτά νησιά

[...]Το θέατρο είναι χαράμισμα, μια σπατάλη, αλλά είναι και μια κοινωνικά αποδεκτή δραστηριότητα. Είναι φαινομενικά μη παραγωγικό, αλλά δικαιώνει τη συλλογική δουλειά. Μπορεί να προβάλλεις πάνω του τα όνειρά σου και τις έμμονες ιδέες σου, δίνοντας σάρκα και οστά, αγγίζοντας τους άλλους χωρίς να θίγεις επιπόλαια την επιφάνεια της κοινής γλώσσας. Είναι ένα μέσο να ξεφύγεις από τη λογική των θηριοδαμαστών, να σπάσεις τον κύκλο της μοναξιάς.