Ο νεαρός τότε υπάλληλος του ξενοδοχείου KASTRI, Φώτης Δ. Ζαραβέλης, θυμάται και αποκαλύπτει με ανθρώπινη ευαισθησία το "Απόκρυφο Μυστικό" της Αλίκης Βουγιουκλάκη. Πέρα όμως από το γεγονός αυτό, είναι ηλίου φαεινότερον ότι οι σελίδες αυτού του βιβλίου ξαναζωντανεύουν μια ολόκληρη αξέχαστη εποχή...
Μια από τις πιο ειλικρινείς σύγχρονες φεμινίστριες συγγραφείς, η Maxine Hong Kingston, δηλώνει στο αυτοβιογραφικό της βιβλίο "Γυναίκα πολεμίστρια": "η γυναίκα-του-σπαθιού και εγώ δεν είμαστε τόσο ανόμοιες... αυτό που έχουμε κοινό είναι οι χαραγμένες στην πλάτη μας λέξεις. Είναι ιδιωματικές εκφράσεις..
Σχεδόν εξήντα χρόνια παρέμενε αγνοημένο από τη βιβλιογραφία μας το βιβλίο του Μπερτ Μπερτλς «Εξόριστοι στο Αιγαίο», ένα διεισδυτικό οδοιπορικό στην Ελλάδα του μεσοπολέμου και τους ανθρώπους της. Ο Μπερτλς βρέθηκε για μια δημοσιογραφική αποστολή και μια... ρομαντική συνάντηση από τη μακρινή Αυστραλία..
... Ο αξιωματικός, φανερά εκνευρισμένος, πλησίασε και στάθηκε μπροστά στη Μαριάνθη. Άρπαξε από την αγκαλιά της το παιδί και, σηκώνοντάς το ψηλά, ακούμπησε τη μύτη του σπαθιού του στην κοιλιά του μωρού:
- Κάντο να σωπάσει, γιατί αλλιώς θα το κάνω εγώ, βρυχήθηκε. Τα γόνατα της Μαριάνθης λύγισαν και έ..
Το ανέκδοτο ημερολόγιο του νεαρού Ρίλκε κατά τη διαμονή του στο Παρίσι του 1900, ως γραμματέως του Ροντέν, είναι ταυτόχρονα και ένα συναρπαστικό χρονικό της καλλιτεχνικής και λογοτεχνικής ζωής στην Πόλη του Φωτός. Πλήθος γνωστών ονομάτων παρελαύνουν μέσα από τις σελίδες του όπου διαγράφονται οι νεαν..
... Κι όπως ρίχνω τη ματιά μου αρπακτά πίσω μου, παίρνει το μάτι μου τη Βάσω μου. Το μεγαλύτερο κοριτσάκι μου να ικετεύει: "Πάρε με και μένα μαμά!" Κι εγώ η πικρή: "Περίμενε λίγο να βγάλω τη Μαίρη αντίπερα κι έρχομαι αμέσως να σε πάρω! Περίμενεεε!" Μα δεν μπορώ να ξέρω αν μέσα σε κείνη τη βουή και τ..
Σε μια μικρή κωμόπολη στη Βόρεια Σουηδία βρήκα ένα πανέμορφο σπίτι των αρχών του περασμένου αιώνα, που όπως έμαθα έχτισε ο πρώτος γιατρός της περιοχής. Και πώς το βάφτισε; Σπάρτη. Έτσι μεγαλώνει ο κόσμος.
Αυτό προσπάθησα να κάνω κι εγώ. Να μεγαλώσω τον κόσμο μου αγκαλιάζοντας μια νέα χώρα, μια νέα..
Στα 42 της χρόνια η Γερμανίδα μητέρα μου, Λίζα Χόφμαϊερ, γνώρισε την περιπέτεια της ζωής της: δέχτηκε να γίνει η 33η σύζυγος ενός πλούσιου Αφρικανού -του πατέρα μου- και μέσα από την καινούρια της αυτή οικογένεια, άντλησε δύναμη για ζωή. Εγώ, η κόρη της, Κόγκα, γεννήθηκα στο χαρέμι, όπου και μεγάλωσ..
Ήταν γύρω μου όλες ακριβώς όπως τις θυμόμουν, όπως πραγματικά ήμασταν εμείς που μεγαλώσαμε μέσα σ' εκείνη την αντίξοη και πολυτάραχη εποχή: ικανές, δραστήριες, μαχητικές, ιδεαλίστριες, συναισθηματικές, συνετές, με "σεμνή" αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στο μέλλον, αλλά συγχρόνως και ταλαιπωρημένες, κ..
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη εμπειρία στον ιστότοπό μας.Το site λειτουργεί βάση του Γενικού Κανονισμού Προστασίας Δεδομένων -GDPR της ΕΕ και συμμορφώνεται πλήρως με την Αρχή Προστασίας Προσωπικών δεδομένων. Συνεχίζοντας την περιήγηση στον ιστότοπο, συμφωνείτε να χρησιμοποιείτε cookies. Για περισσότερες πληροφορίες, παρακαλούμε Κάντε κλικ εδώ
